PEG-sonde komt eraan

Vandaag ben ik nog maar eens naar mijne tweede thuis geweest, namelijk het UZA. Mama en papa vonden het hoog tijd dat ik een PEG-sonde kreeg. 

Een PEG-sonde is een sonde dat rechtstreeks door de buikwand wordt gestoken. Op die manier zal er geen draadje meer door mijn neus en keel moeten. Mama en papa denken dat ik dan in mijn gezicht wat meer rust ga vinden, want ik blijf fronzen en bedrukt kijken. Lachen, ondanks de dopamine, doe ik ook nog steeds niet. 

Vandaag dus bij de gastro enteroloog geweest en die heeft mama en papa goed uitgelegd wat er gaat gebeuren. Ik zal onder narcose moeten en dan wordt er een sonde langs mijn keel door mijn buikwand getrokken. Op die manier ga ik dus een gaatje in mijn buikje krijgen.  Deze sonde zit dan met een plaatje vast in mijn maag, zodat die er niet uit kan. Nadien is het dan de bedoeling dat mama en papa dompelen en draaien met de sonde.

Dompelen en draaien is nodig zodat de sonde niet vastgroeit aan mijn buik. Je kan het een beetje vergelijken met een piercing laten plaatsen. Als die piercing of oorbel gestoken is, moet je ook enkele weken draaien met je ringetje zodat je gaatje niet vastgroeit. Met de sonde is dat net hetzelfde maar dan een beetje groter.

Mama en papa hopen dat het teruggeven zo ook wat opgelost geraakt omdat zij denken dat de sonde die door mijn keel gaat ook een aanleiding zou kunnen geven tot het kokhalzen. Wie weet, dat stilletjes aan ik toch minder en minder ga overgeven. Dat zou heel fijn zijn.

30 juni 2017 staat de ingreep gepland. De dag ervoor zal het ziekenhuis laten weten hoe laat we ons best aanmelden.