Munt, I love it...
Het gaat goed met mij, de grammen vliegen erbij en ik heb de heerlijke smaak van munt ontdekt. Laat de zomer maar komen, kan ik mijn eigen mocktails drinken met lekker veel munt.
De laatste maand gaat het erg goed met mij. Ik ben flink bijgekomen en ik geef veel minder over. Ook 's nachts slaap ik bijna de klok rond en dat is super voor mij maar ik denk ook voor mama en papa.
Het nieuwe systeem van eten dat we 2 maanden geleden hebben opgestart, is voor mij een kantelmomentje geweest. Zoveel energie dat ik de laatste tijd heb, het doet echt deugd. Mama en papa merken ook aan mij dat ik weer helemaal in mijn nopjes ben en ik weer energie kan steken in mijn verdere ontwikkeling.
Ik was de laatste tijd al wel een lachebekje, maar nu ben ik echt elke dag zo vrolijk. Veel pijntjes en ongemakken zijn wat minder lijkt wel, gewoon omdat ik maar in kleine deeltjes mijn pap krijg overdag.
Eerst en vooral vind ik het nu super fijn om met mama te 'praten' als ik op het verzorgingskussen lig. Boven mij hangt de zelfgemaakte slinger van papa, de leuke vogel en dan nog eens mama die dichtbij gekkebekke komt maken. Lachen, gieren en jawel veel 'ageuh, ageuh', want zo probeer ik toch wat geluidjes te oefenen en laat ik mama en papa weten dat ik die spelletjes heel leuk vind.
Maar, ik heb sinds korte tijd door dat toffe mensen rond mij, soms voor eventjes verdwijnen uit mijn zicht. Dat vind ik echt niet leuk, vroeger had ik dat niet zo door, maar nu zie ik het wel hoor... Ik begin dan ook meestal te huilen met dikke tranen. Mama zegt dan dat dat niet erg is en dat ik enkel wat last heb van verlatingsangst. Kan zijn, maar ik vind het toch niet zo fijn.
En dan... Het eten. Alles loopt nog via mijn eigen 'draadje' hoor, maar mama en papa hadden mij al verteld dat wanneer ik de 8kg zo halen, we terug met beetjes via de mond zouden eten/drinken. En jawel, op 2 maanden tijd ben ik een goede kilo aangekomen en weeg op dit moment 8kg 560. Tijd voor nieuwe smaakervaring langs mijn mondje.
Omdat ik al enkele maanden mijn tandjes moet poetsen, werd mama het duidelijk dat ik de smaak van tandpasta niet zo vies vond. Ze had me al heel andere snoeten zien trekken bij het proeven van banaan, wortel,... Misschien lust ik wel een gerechtje/drankje met de smaak van munt? Zo gedacht, zo gedaan. Sinds een weekje krijg ik ingedikte muntthee. De thee is dan wat ingedikt met nutilis (een goedje dat je bij de apotheker kan kopen om vloeistof wat dikker te maken, zonder smaak). Hierdoor wordt de thee zo dik als bijvoorbeeld haargel. Op deze manier kan ik thee drinken via een lepeltje en verslik ik me niet zo gemakkelijk. Raar maar waar, zonder brullen, zonder spannen, hap ik lekker de thee van mijn lepeltje. Het is deze keer een lepeltje dat zo flexibel is dat ik er geen bang van heb. Dat lepeltje zit vast aan een flesje, zo kan mama de vloeistof heel rustig aan op het lepeltje knijpen.
Ik geniet hier ook wel van, eindelijk een lekker smaakje in mijn mondje en met de juiste dikte. Zo ga ik niet kokhalzen hoor! Natuurlijk beginnen we rustig en drink ik zo op een dag 'maar' een 40 ml, niet veel, maar zoals met alles, op mijn eigen tempo.
Gisteren heeft Moetje dan eens zot gedaan. Voor hen stond er erwtjes en worteltjes op tafel, dus voor mij werd er een wortel-patat-munt-soepje gemaakt. Samen aan tafel heb ik dan super flink van mijn soepje gegeten.
Waauw, meng alles maar met munt, daar ben ik fan van, I LOVE IT.