Logo aan huis

Hoewel mama en papa zich er niet van bewust waren, zou vandaag Véronique op bezoek komen. Helemaal vergeten, hoewel het wel in de agenda stond, opende mama verwondert de deur.

Geen probleem, ik lag toch lekker in mijn wiegje te knorren. Véronique komt bij ons thuis langs om mij op te volgen ivm met eten en later ivm communicatie. Zo moeten mama en papa niet telkens naar het UZA. Ik doe het de laatste tijd goed. Ik kan zelfs al een beetje tutten! Jaja van de fopspeen ben ik niet meer bang. Ik kan hem wel niet zelf inhouden, maar ik begin tutten echt wel leuk te vinden. Een eerste stap naar fles drinken misschien. Dat dachten mama en papa, maar Véronique prikte die ballon toch eventjes door.

Voorzichting, maar voor mama en papa onverwacht, vertelde Véronique dat ik waarschijnlijk nooit van de papfles zal drinken. Ze bedoelt daarmee dat ik niet snel 'sondevrij' ga zijn, omdat ik slikproblemen heb. Het is dus niet zo dat ik kan tutten, dat ik dan ook kan drinken. Dat is nog een heel andere zaak.

Bij het drinken van de papfles worden er veel factoren in rekening gebracht. Zo moet ik op dat moment kunnen zuigen, ademen en slikken op de juiste manier, dus gecoördineerd of zoals de logo Miek zegt 'georganiseerd'. Lijkt zo simpel bij andere baby's maar bij mij vraagt dit veel. Ik coördineer dat niet automatisch, ik moet daar echt bij nadenken. En aangezien ik nog maar een klein baby'tje ben vraagt dat enorm veel en zet ik me daar tegen af. Ik krijg door het drinken van de papfles nog extra spanningen en dat vermijden we best omdat ik zo misschien een aversie tegen eten kan krijgen.

Wat een zware domper voor mama en papa. Ze weten niet goed wat ze met deze info moeten. Er vloeien weer traantjes omdat ik niet dat perfecte baby'tje ben waar zo naar uitgekeken hebben. Maar geloof me, ik blijf vechten, zodat ik op een dag toch al een beetje kan eten.