Ik heb geen zin meer in eten

Sinds een paar weken begin ik slechter en slechter te eten. Hoe komt dat? Dat kan ik mama en papa nog maar moeilijk vertellen.

Sinds een dikke week begin ik steeds minder en minder vaste voeding te eten. Ik denk dat ik het door heb dat ik voor dat eten veel moeite moet doen. Ik doe daar wel een klein uurtje over en vaak tegen mijn zin. Dus als ik nu het potje nog maar zie afkomen, begin ik mij op te spannen en te wenen. Mama en papa hebben vanalles al geprobeerd. Eerst hebben ze mij minder gegeven, nadien meer geprobeerd met fruitpap (dat lust ik het liefst). Maar na een tijdje moest ik er niets meer van weten.

Hoewel mama en papa altijd goed hebben opgelet dat ik de juiste hoeveelheden at, ben ik de laatste tijd ook wel wat afgevallen en dat is ook niet goed. Daarom krijg ik nu ook een olie bij die heel veel calorieën bevat, zodat ik zeker niet nog meer afval. 

Misschien eet ik niet meer zo graag omdat ik sinds ik vaste voeding krijg, ik meer en meer geconstipeerd ben geraakt. Ik zit heel de dag te duwen en er komt niks en heb 's avonds in mijn bedje veel krampen. De dokter vertelde dat ik waarschijnlijk door de overschakeling van andere pap en ook andere voeding (groente- en fruitpap) te weinig vocht binnenkrijg. Ik mag dus nu elke dag ook wat vocht drinken, dat doe ik wel flink via het flesje in stukjes en natuurlijk in kleine hoeveelheden. 

Omdat die stoelgang dan toch maar niet wil lukken, mag ik overschakelen naar een andere NAN pap, namelijk NAN transit 2 ipv optipro 2. Deze zou de stoelgang bevorderen. Ik krijg ook nog een medicijn tegen de constipatie die binnen de 48 uur helpt. Hopelijk kan ik binnenkort weer doorslapen want die nachtelijke krampen en kakjes, die eisen mij, maar ook mama en papa hun tol.

Daarnaast moet ik ook weer flink worden en terug vaste voeding beginnen eten. We wachten wel een weekje, wie weet vind ik het volgende week weer helemaal niet meer zo erg...