Duodenaal, dat gaat beter

Het gaat beter met mij. Ik merk dat ik weer meer energie krijg omdat ik nu niet meer terug geef. Ik blijf wel kokhalsen maar mijn pap blijft binnen.

Weer een nachtje achter de rug in het ziekenhuis, heb goed geslapen nu ik niet meer het gevoel heb dat mijn papje terug naar boven kom. Mijn voeding staat nog wel op continue, zeker nu mijn sonde in mijn darm zit. De darm is geen 'reservoir' zoals de maag dus kan ook maar weinig voedsel per keer aan. Tante Laura is op bezoek vandaag. Het gaat wat beter met mij. Zelfs tijdens mijn opname, doe ik flink mijn kine oefeningen.

Deze namiddag mag ik eventjes naar buiten, frisse neus halen. Hoewel fris, het is wel mooi weer, de eerste zonnestraaltjes doen hun werk en ik kan daar lekker van gaan genieten. Omdat ik geen jas of mutsje bij heb, binden mama en papa mij een tetradoek op het hoed, zodat ik toch een beetje warm heb op mijn hoofd. Heerlijk dat wandelingetje was. Ik ben dan ook lekker in slaap gevallen in de draagzak.

Als het zo verder goed gaat met mij, mag ik overmorgen naar huis. Daar kijk ik naar uit, weer in mijn eigen bedje.

Ik krijg echt weer meer kracht, ik voel me weer wat meer op mijn gemak. Zo goed zelfs, dat ik snel een eerste keer mijn mooi lachje toon. Mama en papa waren er jammer genoeg niet bij maar moetje en vokke hebben dit toch vast kunnen leggen.