De benefiet was een groot succes!
Op vrijdag 31 mei was het groot feest voor mij. Samen met Lex werd er voor mij die dag een benefiet georganiseerd. Rechtstreeks uit mijn middagdutje wandelde mama met mij en mijn broer naar het plein en wat ik daar zag...
Zoveel mensen! Ik was best geschrokken van al die mensen en kindjes rond me heen, dat ik het eerst uur alles vanuit mijn stoel stilletjes afkeek. De laatste weken had ik mama en papa wel al veel over de benefiet horen praten en afspreken, maar ik had niet echt door wat de bedoeling hiervan was. Zo zou er in de namiddag leuke kinderspelletjes voorzien worden waaronder pottenlopen, grimmen, eendjes vangen, maar ook een rolstoelenrace werd bedacht. Ook voor de grotere kindjes was er een kubbspel voorzien, ik weet niet juist wat het is, maar er waren zoveel ploegen ingeschreven dat het wel iets leuks moet zijn. De mama's en papa's konden dan lekker iets drinken en eten op het mooi versierde terras dat de vrienden van mama en papa hadden gemaakt.
Want ja, dit alles was het grootse idee van vrienden van mijn ouders. Toch zo lief dat ze dat voor Lex en mij wilden doen. 's Avonds werd er nog muziek gespeeld, maar daar was ik natuurlijk niet meer bij. Toen was ik al lang in dromenland want ik was zooo moe van die leuke namiddag.
Als ik het goed begrepen heb dient zo'n benefiet om centjes te verzamelen voor Lex en mij, omdat wij meer zorgen nodige hebben en daarom hebben onze ouders meer kosten dan anderen om voor ons goed te kunnen zorgen. Deze kleine beetjes zorgen ervoor dat ik later de juiste therapieën kan volgen, mama en papa het huis op maat kunnen (ver)bouwen, ik leuke kampen kan gaan doen, enzovoorts.
De opkomst voor de benefiet was ook groots, ik hoorde papa nog tegen mama vertellen: "Dit is niet normaal"... Ze hebben al de vrijwilligers die ze hadden moeten inschakelen zodat er vlot drankjes over de toog konden gegeven worden, de kindjes niet te lang moesten aanschuiven bij de spelletjes en op het springkasteel, de kubbers tijdig het spelletje konden eindigen. Amai, de vrienden en familie van mama en papa hebben heel hard gewerkt om er zo'n leuke namiddag en avond van te maken, en dat allemaal voor ons, Lex en mij. Niemand had verwacht dat het zo'n succes zou worden. Ik vind dit zo lief van al die mensen. Mama zegt vaak dat het een emotionele maar hartverwarmende dag was. Dikke duim voor iedereen!